De Goddelijke Wil en mijn Wil is één.

Dit is zo’n statement vanuit Een cursus in wonderen, die in feite de essentie is van Wie wij Zijn; Zoon van God en aan Hem gelijk.

Tegelijkertijd staat alles waar wij voor staan, zolang we in de Aardse sfeer verblijven in tegenspraak met dit gegeven. In feite voelen we ons afgescheiden van God, voor zover we nog in een God geloven en zijn we geïdentificeerd met ons lichaam en met de materiële wereld waar we ons in bevinden en zijn we bezig om ons geluk in deze wereld te realiseren.

Zoals ik reeds in een van mijn vorige artikelen (“Het vindt in de werkelijkheid niet plaats”www.franskok.nl) beschreef, is al ons zoeken naar vervulling van geluk buiten jezelf, strandt altijd in een desillusie en ‘dwingt’ ons om steeds naar nieuwe wegen te zoeken om dit alsnog te realiseren.

Uiteindelijk moet je onder ogen gaan zien dat deze zoektocht naar geluk ‘buiten je’ in de wereld van de vorm niet haalbaar is en moet je dit opgeven. Dit opgeven lijkt een grote stap, echter het is zoals de cursus aanreikt; een offer wordt er niet van je gevraagd.

Het is een terugkeren naar Wie je in Werkelijkheid bent, namelijk louter Geest, in Eenheid verbonden met God, dan wel met Liefde. Het gaat erom om te doorzien dat de afscheiding van God nooit heeft plaatsgevonden en te gaan zien dat het lichaam in feite van geen betekenis is en slechts dient als leer- en communicatiemiddel zolang we in de aardse sfeer verblijven.

Het herkennen van de geest (Eciw.T.31.VI).

In het hoofdstuk 31 van het Tekstboek, De Eindvisie genaamd, wordt in paragraaf VI zo prachtig uitgezet dat er steeds in boven genoemde zoektocht vanuit het ego gezien er sprake is van een keuze tussen “het vlees of de geest”.  Waar het op neer komt is dat, zolang je jezelf identificeert met het lichaam je je in een zoektocht bevindt die steeds in cirkels ronddraait om z’n geluk te vinden of te realiseren. Het is een hopeloos gedoe en eindigt steeds in een misnoegen.

De volgende zin die in deze paragraaf VI staat, geeft op een indringende wijze aan waar wij voor staan om deze zoektocht te gaan beëindigen “Alleen in je arrogantie zou jij kunnen indenken dat jij de weg naar de Hemel moet effenen”(Eciw.T31.VI.4.1). Wat hier zo sterk en prachtig wordt verwoord is dat jij niets hoeft te doen, uitsluitend de keuze de je maakt is van belang;

kies ik voor het lichaam;  

“dan wordt heel de wereld als verraderlijk gezien eropuit om te doden “Ben jij geest, zonder de belofte van vergankelijkheid en zonder smet van de zonde op jou. Dan wordt de wereld als stabiel gezien, je vertrouwen ten volle waard, een gelukkig oord om een tijdje te verpozen, waar niets te vrezen valt, maar alles te beminnen valt. Wie is niet welkom voor de milden van hart ?   En wat zou de waarlijk onschuldigen kunnen kwetsen ? (Eciw.T.31.6.5-10).   

Ik heb deze alinea vanuit het tekstboek zo compleet aangehaald om het zo duidelijk uiteenzet waar we hier op Aarde verblijvend voor staan, kies je voor het lichaam of voor de geest. De tekst gaat ook weer zo prachtig verder “Jouw wil geschiede. Jij heilig kind van God. Het maakt niet uit of je denkt dat je op de Aarde of in de Hemel bent. Wat jouw Vader voor jou wil kan nooit veranderen. De waarheid in jou blijft even stralend als een ster, even zuiver als het lichten even onschuldig als de liefde zelf. En jij bent het waard dat jou wil geschiede. “ (Eciw.T31.7.1-5).

In bovenstaande tekst wordt zo onomwonden aangegeven dat we steeds in verbinding staan met God, maar dat we ogenschijnlijk een keuze hebben om voor de identificatie met het lichaam te kiezen,  hetgeen we in onze leerweg hier op Aarde ook langdurig en hardnekkig kunnen volhouden.

In feite wordt hier zo prachtig weergegeven dat we altijd verbonden zijn met God en dat Gods Wil en de mijne hetzelfde zijn.

Kies je voor het lichaam, dan hang je aan het kruis.

Jezus heeft met zijn kruisiging zo prachtig aangetoond dat het lichaam geen betekenis heeft en  zolang je hier op Aarde verblijft je steeds voor die keuze staat om je te identificeren met het lichaam of dit te ‘doorzien’ en je afgestemd bent op innerlijke Waarheid of Geest.

Het is als een metafoor bedoeld dat zolang je je identificeert met het lichaam dat je aan het kruis hangt, ofwel dat je met het lijden en de pijn van deze aardse wereld verbonden bent.

Het lijkt een hele stap om de identificatie met het lichaam los te laten, echter opnieuw geldt, je hoeft dit niet zelf te doen, in jou, in ons zijn we verbonden met de Heilige Geest, ons Ware Zelf, we worden geleid en het vraagt slechts een geringe bereidwilligheid om contact te maken met onze innerlijke Stem die ons aanreikt waar onze pijn of ongenoegen, of gevoelens van schuld mee verbonden zijn en roept ons op om opnieuw te kiezen en te doorzien dat je als Zoon van God niet kan lijden.

De cursus roept ons op om elk momoment dat we in pijn of verleiding om jezelf als zwak en ellendig te zien te pareren met de woorden:
“Ik ben zoals God mij geschapen heeft. Zijn Zoon kan niet lijden. En ik ben Zijn Zoon.”(Eciw. T31.VIII.5.1-2).

Dan ben je weer teruggekeerd naar de kracht van Christus en is al jouw zwakheid vervangen door de kracht die van God komt en nooit kan falen.

En is jouw Hart weer een Bron van Vrede en blije vreugde.