Een Cursus in Wonderen is eind jaren zestig van de vorige eeuw, doorgegeven door Jezus aan Helen Schucman in Amerika. Het wordt door Jezus als een cursus geïntroduceerd, echter het gaat hierbij niet om een cursus waarbij je iets moet leren in de traditionele zin, maar het gaat meer om afleren, de dingen, gebeurtenissen in je leven anders gaan zien. Het gaat meer om het ervaren, het voelen van wat deze gebeurtenissen jou willen aanreiken in hun ‘verborgen’ betekenis, zijnde een geschenk om je in contact te brengen met Wie je werkelijk bent. Door het te leven ervaar je wat er wordt bedoeld. In die zin is het een hele praktische cursus.
Christelijke terminologie
Jezus gebruikt in zijn opzet om dit te ervaren weer dezelfde terminologie als Hij indertijd gebruikte toen Hij hier op Aarde verbleef. Hij sprak toen in overdrachtelijke termen, wat Hij nu opnieuw doet in de cursus. Je zou het een christelijke terminologie kunnen noemen.
De Christelijke godsdiensten, die gepretendeerd hebben zijn Leer te verkondigen en deze termen eveneens bezigen, hebben er echter hun eigen betekenis aan hebben gegeven. Deze zijn daardoor heel beladen geworden.
Feitelijk zijn deze godsdiensten meer een weergave van hoe het ego-bewustzijn werkzaam is, die een bestraffende, beschuldigende God creëert, die ons als zondig en schuldig ziet en waarvoor wij gestraft worden en boete moeten doen, om ons vrij te maken van deze schuld.
Deze zienswijze zijn echter louter projecties als gevolg van de illusie van de afscheiding van God.
Mijn opzet is om hieronder een verklaring van in de Cursus veel voorkomende begrippen te laten volgen, zoals die door de Cursus bedoeld zijn.
In de drie delen waaruit het Cursusboek is opgebouwd, zoals het Handboek van Leraren en ook in het Tekst- en Werkboek, worden deze begrippen eveneens besproken en uitgelegd. Het is niet mijn bedoeling om deze wijsheid te verbeteren, maar zie het als een soort shortlist.
Ik raad je dringend aan om de Cursus, met al zijn inspiratie en wijsheid zelf te lezen en te gaan ervaren in je dagelijks leven. Het zou kunnen dat je daardoor een heel gelukkig wezen wordt.
God de Vader
Hiermee wordt het Scheppende Principe in het Universum bedoeld. God is niet een persoon. Het is een universele creatieve energie, die in alles is en alles ‘doordrenkt’ en waaruit alles voortkomt.
Altijd en eeuwig is geweest en op menselijk niveau, vanuit ons verstand niet te begrijpen. Als zodanig wordt het ook wel het mysterie Gods genoemd.
Liefde
God valt samen met het begrip Liefde. Liefde is als energiebron in alles aanwezig en is een soort ‘lijmmiddel’ wat alles samenhoudt en een Eenheid vormt. Alles is energie, dan wel Liefde of God, behalve dat het frequentieniveau of trilling van deze energie verschilt.
Hier op Aarde verblijven we in de meest verdichte vorm van energie, dit noemen we materie. Energie in Vorm, of stof. Dit doet zich in allerlei vormen en verschijnselen voor, zogenaamde ‘levende ‘dode’ materie. Echter op atomair niveau is alles dezelfde energie en zelfs zogenaamde. ‘dode’ stof is levend. In de kernfysica is dit al decennia duidelijk.
God c.q. Liefde is als energie neutraal en abstract. Het zijn louter abstracte gevoelens als Vrede, Gelukzaligheid, Licht, Vreugde.
Liefde heeft geen voorkeur, het volgt en doet wat Liefde doet. Het is een groot ‘pulserend’ orgaan, van creatieve energie, waar geen begin en eind aan is. Het breidt almaar uit en vormt als zodanig de ontelbare en onnoemelijke facetten van de Goddelijke Schepping.
De Zoon van God
Hiermee wordt de Schepping bedoeld, dus alles wat geschapen is. In de Cursus wordt een onderscheid gemaakt tussen Vorm en Inhoud. Alles wat Vorm heeft, je zou kunnen zeggen, materie, blijft niet eeuwig bestaan en ‘zegt’ de Cursus, is niet door God geschapen, maar door het menselijke ‘gemaakt’ door er ‘betekenis’ aan te geven.
Met betekenis geven wordt bedoeld, door er waarde aan toe te kennen. Het gaat niet om de Vorm, maar om de Inhoud. De geestelijke inhoud, dus wat wil het ons echt zeggen en dat is de Liefdesenergie, die zich in het ‘ding’ bevindt, die je ‘ziet’ of ervaart, als je voorbij de Vorm kijkt.
Liefde, dan wel God schept uitsluitend Zichzelf als Zichzelf als Liefde. Wij mensen herkennen dit in eerste instantie niet, omdat wij ons in onze ogenschijnlijke afscheiding van God, ons identificeren met deze uiterlijke Vormen en ons eraan ‘hechten’, dan wel het zien als de werkelijkheid.
Identificatie
Het gaat er niet om dat we als mensen niet bezig mogen zijn met de ‘dingen’ c.q. de materie, maar het gaat om de identificatie, onze gehechtheid aan deze dingen c.q. materie, als of dat de Werkelijkheid is. De belangrijkste identificatie met een Vorm, is de gedachte dat we een Lichaam zijn, dus een tijdelijke manifestatie, die geboren is en na verloop van tijd sterft. Wij zijn in wezen een eeuwige Geest en altijd vrij en is er geen dood.
De tijdspanne dat we hier op Aarde zijn, noemen we het Leven, met al zijn strijd, wanhoop, lijden, et cetera.
Interpretatie versus een Goddelijk Spel
Het leven hier op Aarde is echter een Goddelijk Spel, gespeeld in een decor, waarin iedereen zijn rol speelt. Dit Spel gaat over Bewustwording van Wie je Werkelijk bent, namelijk Zoon van God, aan Hem gelijk. Dit spel speelt zich af in decor van Tegendelen, c.q. de dualiteit, waarin Goed en Kwaad, de belangrijkste indicatoren zijn. In dit spel gaat het erom om steeds opnieuw te gaan zien dat wat wij Kwaad noemen, een oordeel is, op grond waarvan wij de Werkelijkheid niet willen accepteren zoals Hij is, ofwel, zoals God c.q. Liefde is.
In de Cursus wordt steeds gezegd, waar je naar kijkt is niet de Werkelijkheid. De wereld die jij ziet, dat is de wereld, die jij bekijkt vanuit jouw zintuigen (ogen – oren – tastzin) en deze zijn verbonden met je hersenen, c.q. je verstand. In dit verstand bevindt zich je geheugen, hierin zijn allerlei beelden opgeslagen, die in het het verleden zijn gebeurd en waaraan veelal angstige herinneringen zijn verbonden. In situaties die je in je aardse bestaan ervaart, ‘val je samen’ met deze ervaring vanuit jouw interpretaties die voortkomen uit die oude beelden.
Je beoordeelt, c.q. interpreteert elke situatie op basis van deze oude beelden. Feitelijk wil je voorkomen dat er zich opnieuw eenzelfde angstige situatie voordoet, die je (denkt) ooit in je leven te hebben ervaren.
Projectie
Wat we ons niet realiseren is dat we vanuit ons vooroordeel, geënt op ons geheugen, naar situaties kijken en dat we deze via ‘beelden’ vanuit projectie de wereld inzenden en deze (onbewust) waarnemen en denken dat deze zich ‘buiten’ ons bevindt en dat de werkelijkheid is.
Herhaling tot herkenning.
We hebben dus niet in de gaten dat we deze zogenaamde werkelijkheid dus zelf ‘maken’ vanuit onze oude beelden. Het verbaast ons steeds opnieuw dat we ons steeds weer opnieuw in situaties bevinden, die we eigenlijk willen voorkomen en zien dat we deze steeds herhalen. De klacht is dan ‘dat overkomt mij altijd’, niet beseffend dat we dit zelf creëren.
Dit proces herhaalt zich, totdat we gaan herkennen en erkennen dat we dit zelf doen.
Bereidheid om het anders te gaan zien.
Het steeds weer herhalen van oude pijnlijke situaties creëert ons lijden. De Cursus reikt ons aan dat we een Zoon van God zijn en dat deze niet kan lijden. Want hij is aan God gelijk, ofwel louter Liefde.
Als we deze Waarheid willen en kunnen aanvaarden, dan ontstaat er een mogelijkheid om anders naar situaties in ons leven te gaan kijken.
Zo ervaren we uiteindelijk dat ‘pijn’ een inspiratie c.q. een signaal is om naar ‘binnen’ te kijken en te gaan leren luisteren naar onze Innerlijke Stem, die ons oproept het anders te gaan zien en ons de inspiratie aanreikt voor de ‘ware waarneming’ van de pijnlijke situatie en ons bewust maakt van welke oude gedachte c.q. vergissing eraan ten grondslag ligt.
Het gaat er niet om dat wij dat als persoonlijkheid moeten gaan doen, doch dat we bereid zijn ons over te geven en te vertrouwen op het Antwoord dat we ontvangen van onze innerlijke Leiding, dit wordt in de cursus de Heilige Geest genoemd, oftewel de Heelheid van de Geest in ons.
De Heilige Geest en het ego
De werkelijkheid is dat we nooit afgescheiden kunnen zijn van God. Aangezien God alles is, kan er niet iets bestaat buiten Dat. Liefde heeft echter geen voorkeur en wij als Goddelijke Wezens, zijn dus vrij om zelf de gedachte te hebben om ‘los’ te staan van God. Deze gedachte van ‘afscheiding’ c.q. de Zondeval, is dus een menselijke gedachte en de mens “is vergeten hierom te lachen”. Dit beeld van los staan c.q. afscheiding wordt versterkt door onze identificatie met het Lichaam, alsof wij dat zijn. We zijn deze gedachte serieus gaan nemen en zijn ‘vergeten’ wie wij zijn.
De Heelheid van de Geest in ons
Aangezien je dus nooit afgescheiden kan zijn van God, dan wel van JEZELF, is er in jou een Stem, c.q. Goddelijk kern.
Dit is jouw innerlijke geleide, jouw Hogere Zelf,ofwel de Heilige Geest, die jou weer in contact moet brengen met wie jij bent. Het wordt een Stem genoemd, doch je kan het ook ervaren als een aandringen, een impuls, een besef, een vorm van innerlijk weten, een ‘helder weten’. Deze Stem wordt gehoord als je ‘stil’ bent. Dit houdt in dat we het rumoer van onze eigen gedachten, die steeds door ons heen gaan, wat kunnen laten voor wat het is. Dat zijn onze ‘oude gedachten’ waar we aan gehecht zijn en die een soort commentaar voeren op alles wat je in je dagelijks leven ervaart. Het is een vorm van aandacht, waar geef je aandacht aan. Steeds opnieuw wordt je ‘verleid’ door deze oude gedachtes om daarvoor te kiezen.
Vrijheid van keuze. Kies je voor Liefde of angst
Bewustwording houdt in dat we inzien dat we een vrijheid van keuze hebben, om vast te houden aan onze ‘oude gedachtes’ c.q. overtuigingen die voortkomen uit angst voor verlies, et cetera, of dat we bereid zijn het niet meer zelf te willen weten of zelf te willen ‘oplossen’ en naar onze innerlijke Stem te gaan luisteren. Waar geef je aandacht aan, waartoe ben je bereid ?
Veelal wordt onze bereidheid om naar onze innerlijke Stem te luisteren, ‘tegengesproken’ door onze oude angstige gedachtes, die ons zogenaamd. willen behoeden.
Het betekent dat we in onze bereidheid een zogenaamd ‘offer’ moeten durven brengen, namelijk onze zogenaamde ‘zekerheid’ opgeven en bereid het kleine zelf c.q. het ego niet meer te willen volgen, maar gehoor te geven aan onze Goddelijke Impuls en bereid te zijn te wachten totdat we in ons Hart, het antwoord horen en dit gehoor geven wordt gevolgd door een gevoel van Innerlijke Vrede.
Uiteindelijk blijkt dat we geen ‘offer’ brengen, maar dat we een Geschenk ontvangen, namelijk innerlijke Vrede en een Lichtheid gaan ervaren, in plaats van somberheid en depressie.
Terugkeer tot Liefde.
Deze reis hier op Aarde is dus niet zomaar, het is niet ons Lot, dat ons hier bracht, maar het een door ons zelf geïnitieerde keuze om vanuit een gevoel van afscheiding van de Bron c.q. God en de pijn van de zelfveroordeling die daaruit voortvloeit, tot inspiratie te komen om weer terug te keren naar de Liefde c.q. God of ONSZELF.
Door dit proces zelf geheel te ervaren, gaan we op een verdiept niveau ervaren wat Liefde is, doordat we alle facetten van wat we in eerste instantie als Niet-liefde hebben ervaren c.q. het oordeel, uiteindelijk gaan zien, dat we daar geen zeggenschap over hebben en dit niet kunnen weten en dat uiteindelijk alles Liefde blijkt, alleen dit heeft dus geen Vorm, maar is louter energie of Inhoud. Vormloos, alsmaar uitbreidend.
Onze ‘deelname’ aan deze uitbreiding van Liefde, is dus onze zoektocht en ons proces op Aarde, waar we geleidelijk aan tot dit Inzicht komen en leren luisteren naar onze Innerlijke Leiding, steeds vanuit een bereidheid om het niet te willen weten en alles te gaan accepteren en te zien als wat het IS, dan wel als LIEFDE.
Dan is de Hemel op Aarde gekomen.
Prachtig geschreven, ben momenteel met het boek bezig.
En zit momenteel ook met een minderwaardigheidsgevoel en een persoon die mij
daar heel erg mee confronteert, dacht eerst dat ik verliefd was, nu zie ik dat ik deze persoon moet zien als hulpmiddel om verder te groeien.
Beste Frans, mooi zoals je schrijft over de cursus en jouw worstelingen mbt seksualiteit. Ik ben nu de complete and annotated version van de cursus aan het lezen gebaseerd op de originele handgeschreven aantekeningen van Helen. Wat blijkt: er is door Jesus een aantal keren iets over seksualiteit gedicteerd. Helen heeft door haar ongemak hiermee evenals Bill veel weggelaten en later is er door de “Foundation for inner peace” nog meer geschrapt of herschreven.
De strekking van de aantekeningen hierover is o.a. dat het lichaam alleen bedoeld is als communicatiemiddel en om wonderen (liefde) uit te drukken. Het is niet bedoeld voor seksueel plezier en seksualiteit dient alleen voor procreation maw het laten geboren worden van kinderen.
Dank je wel Catharina, ja , het is inderdaad een hele worsteling geweest, gelukkig heb ik het kunnen ‘doorzien’ en leef ik nu al jaren zonder die gehechtheid. Het is een belangrijk item in het ego-bestaan en vergt een grote les en uiteindelijk inspiratie op weg naar onvoorwaardelijke Liefde.
Als aanvulling; met ‘doorzien’ bedoel ik dat ik ‘zag’ dat ik niet een lichaam ben, en seksualiteit vooral een behoefte is / noodzaak zolang je je identificeert met het lichaam.