De basis is: Ik ben Liefde / Geest/ eeuwig/ onveranderlijk.
Echter,
Liefde kan niet onderwezen worden/wel worden ervaren.
Hoe?
Door alle belemmeringen/hindernissen op te heffen die ik er zelf tussen hebt gezet door mezelf te identificeren met mijn ego-persoonlijkheid / dan wel mijn lichaam / angst / illusie.
De spirituele praktijk daarin en de basishouding.
De basis-houding die we ons willen gaan verwerven is dat we inzicht verwerven door middel van een dagelijkse oefening van een spirituele discipline geënt op een spirituele visie die in mijn Hart als Waarheid aanvoelt. Aanvaard niets als het Niet door mijn Hart is doorvoelt als Waarheid. Mijn Hart Weet. De spirituele visie van deze tekst is grotendeels geënt op Een cursus in wonderen.
Uitgangspunten:
Door het Hoofd en Hart te leren samen te werken Wholehearted zijn / Heelhartig te zijn.
Bereid te zijn het zelf niet meer te willen weten, waarin ik leer zien dat ik uiteindelijk niet kan oordelen. Ik weet niet de diepere betekenis van dat wat plaatsvindt.
Mijn zogenaamde ‘gelijk’ op te willen geven. Mijn ‘gelijk’ komt altijd voort uit een projectie van een innerlijke pijn of oordeel.We zien uitsluitend de door onszelf geprojecteerde en gecreëerde innerlijke beelden.
Feitelijk ‘zie’ ik niets anders dan de wereld die ik wilt zien. Dit heet geen ‘zien’ maar een wereld die voortkomt uit een droom of waan. De ogen van het lichaam kunnen niet zien, maar nemen slechts waar wat de denkgeest wil. Zie dat het lichaam een leermiddel is.
Gaan zien dat oordelen als een leermiddel aan ons gegeven zijn om tot een juist Onderscheid, oftewel Het Laatste Oordeel te kunnen komen, waarin de zogenaamde tegenstelling Goed en Kwaad de katalisatoren zijn. Uiteindelijk ga ik zien dat er geen Goed en Kwaad is, maar uitsluitend Liefde. (“Het Kwaad is de Zetel van het Goede”)
Gaan zien dat deze aardse reis een zelf gekozen ervaringsweg is waarin de zogenaamde belemmeringen waaronder mijn zelf-veroordeling een inspiratie vormen voor mijn bewustwording, mits ik daartoe bereid bent. Uiteindelijk maakt iedereen deze stap naar het Licht. Het is een ontwikkelingsweg vanuit de duisternis naar het Licht.
Bereid te zijn te luisteren naar je Innerlijke Stem, dan wel de Heilige Geest. Dit is niet zozeer een Stem, maar een Innerlijk Weten, een Besef, een Oproep, dan wel een impuls vanuit het Hart. Ik zou het ook intuïtie kunnen noemen. Het ‘voelt’ aan als waarheid.
Vergeving is mijn enige functie hier op Aarde. Uiteindelijk gaat het erom alles van mezelf en iedereen om mij heen te (leren) vergeven. Leidraad hierin is ” Vergeving ziet in dat wat ik dacht dat mijn broeder mij heeft aangedaan, niet heeft plaatsgevonden”.(ECIW.W.404.1.) Aangezien dat wat ik in de Werkelijkheid Ben, niet gekwetst kan worden, noch kan lijden. Ik ben Eeuwig Geluk. Gods Zoon. Het is het loslaten van mijn identificatie met het lichaam.
Vergeving pas ik toe door mijn vergissing in te zien. De leidraad daarin is dat ik me altijd vergis als ik uit mijn innerlijke Vrede bent. Vrede is mijn Ware Natuur.
De innerlijke houding die hierin gevraagd wordt is om een ‘stap’ terug te doen en “stil’ te worden en tegelijkertijd kunnen zijn met de chaos van het denken en emoties in je lichaam. Streef er niet naar om ‘stil’ te worden, maar wees met de chaos en Voel dat ik dit ‘doe’ vanuit het punt van Stilte. Feitelijk ben ik daar Altijd. Het gaat om het Zijn met de twee niveaus, waarin het gaat om de acceptatie en met compassie kijken naar het menselijke vanuit je Goddelijke Kern. Zie dat ik de Schepper en het Geschapene tegelijkertijd bent.
Het is al vergeven door er met Liefde naar te kijken. Mijn Innerlijk Wezen, wat Liefde is, ‘kijkt’ met ‘ogen’ van Liefde en met compassie naar de persoonlijkheid die de vergissing heeft begaan.Vergeven doe ik niet vanuit de ego-persoonlijkheid, maar vanuit de Liefde, die ik in Wezen Bent en die zetelt in mijn Hart. De Liefde in mijn-Zelf accepteert al mijn ‘fouten’, zelfs als ik het als persoonlijkheid niet kan accepteren.
Acceptatie beoefen ik door:
Alles -letterlijk alles- in mijn leven te gaan zien als behulpzaam om me tot inzicht te brengen. Alles is een les om te leren. De aardse wereld is bedoeld als leerschool en daarom ben ik hier geïncarneerd.
Acceptatie gaat niet over goed keuren, noch afkeuren, maar Zijn met dat wat is. Het is zoals het Is. De Werkelijkheid accepteren. Dat wat ik ben is Acceptatie. Dit is wat vergeving is. Inzien dat er uiteindelijk Niets te vergeven is, want Liefde is dat wat ik Altijd ben en is Nooit weggeweest. Ik heb me gewoon vergist. Ik ‘kijk’ met de ‘ogen’ van Liefde naar dat wat is. Ik neem mijn persoonlijkheid waar vanuit mijn Ware Zelf.
Hieronder valt alles wat je irriteert / boos maakt / depressief / angstig/ ‘goedgezind’/ ‘m’n best doen’/ ‘optimistisch’, lijdend, alle emoties. Alles wat mij uit mijn innerlijke Vrede haalt en maakt dat ik lijd. Emoties zijn altijd verbonden met het denken – Gevoelens komen uit het Hart.
Het menselijk lijden komt voort uit een identificatie met het lichaam en de persoonlijkheid en met het denken en de daaraan gekoppelde emoties. Het gaat er niet om het denken te moeten of te kunnen stoppen, maar te gaan zien dat het altijd oude gedachtes zijn die zich maar herhalen en geënt zijn op een verlangen om het ‘Geluk’ buiten mezelf te zoeken en voortkomen uit een willen opheffen van het menselijke ‘tekort’ en angsten voor verlies en schaarste
Alles wat mij uit mijn innerlijke vrede haalt, oftewel wanneer ik lijd, gaan zien als een signaal om ‘stil’ te worden en te gaan luisteren naar wat het je wil zeggen, waarin ik kan zien dat het nog verbonden is met een oude gedachte en de daaraan verbonden oude pijn
Ik bent niet schuldig, maar wel verantwoordelijk voor mijn gedachtes en emoties.Ik maakt geen fouten, maar wel vergissingen, waarin ik vergeten ben dat ik geen lichaam,dan wel persoonlijkheid ben, maar louter Geest en Liefde. De onschuld komt voort uit het niet beter kunnen weten en dat alles een ervaring is om tot bewustwording te komen.
Bewustwording gaat door middel van ervaringen, deze zijn in wezen neutraal en onpersoonlijk, maar ik mag gaan zien dat ik deze ervaringen zelf schep vanuit mijn denken en de daaraan verbonden emoties. Deze ervaringen herhaal ik totdat ze ‘doorzien’ zijn en hierin hun functie hebben vervuld. Het gaat om het herkennen en erkennen en er verantwoordelijkheid voor nemen dat het mijn keuze en mijn wil is die deze ervaring heeft gecreëerd.
Alle niet erkende en herkende ervaringen zijn uiterlijke projecties van innerlijke beelden van nog niet doorleefde en vergeven oude pijn
Achter elke pijnlijke ervaring is een Geschenk verbonden van bewustwording en innerlijke Vrede. Iets moet doorvoeld worden om tot Genade te geraken. Ik kan niets overslaan, alles moet met oordeelloze Liefde ‘doorvoeld’ worden, voordat het zich loslaat
Ik mag gaan zien dat het gehele menselijke proces gebaseerd is op een door mijn Ziel / Hogere Zelf ontworpen scenario, dat zich in, wat we tijd noemen met een zogenaamd verleden en toekomst, afspeelt.
Ik heb dit Plan zelf ontworpen ook al ben ik het nu vergeten. Het vergeten is ook onderdeel van het Plan, anders kan het zich niet ‘ontrollen’ als een proces ‘in de tijd’ van verleden en toekomst. Als zodanig is het Plan optimaal in mijn bewustwordingsproces en een noodzakelijke voorwaarde om terug te kunnen keren. Geboorte is feitelijk een voortzetting en de ‘dood’ een nieuw begin. Er is slechts ( Een ) Leven wat plaatsvind in de aardse sfeer, danwel in de geestelijke sfeer. Er is geen dood. Ik ben Nu en Altijd en eeuwig Er is geen toeval en alle personen en omstandigheden die op mijn pad komen spelen een rol in dit scenario, waarin die van dader en slachtoffer de belangrijkste items zijn. Uiteindelijk kan ik gaan zien dat we elkaars Verlossers zijn, waarin Vergeving het leidend principe is
Ons belangrijkste leerproces wordt gevormd door het in relatie zijn met anderen, Dit zijn in wezen alle mensen met wie ik een ontmoeting hebt, zowel kort- als langdurend. Dus onze ouders, familie, partners. vrienden/ ‘vijanden’. Allen komen in ons leven om ons tot heel- en bewustwording te brengen middels vergeving van onze oordelen
Ons gehele levensproces op Aarde is bedoelt om het tot evenwicht brengen van zaken uit dit of voorgaande levens waar nog een oordeel aan verbonden is. Oorzaak en gevolg is Een, dat wat ik zaai zal ik oogsten. Uiteindelijk gaat het om verantwoordelijkheid nemen voor al mijn oordelen en gaan zien dat ik niet kan oordelen. Ik weet het Niet.
De dagelijkse praktijk.
– De dag beginnen met danken voor de nachtrust en beginnen met de beslissing om
geen eigen beslissingen te nemen, maar me te laten leiden.
– Mijn ‘stille tijd’ nemen door mijn spirituele oefening te doen, dan wel mijn werkboek les of meditatie.
– Door de dag heen steeds opnieuw mijn intentie te herinneren aan mijn werkboek les of andere intentie of oefening. De basishouding is het verwerven van een van alerte aanwezigheid beoefenen van een ‘ontspannen inspanning’.
– Elk moment dat ik uit mijn innerlijke vrede geraak accepteren vanuit mildheid en het zie als een oefening/ ik hoeft niet iets te bereiken/ al doende leert men. Ik ben als verlost.
– Zoek niets buiten meZelf. Geluk / Liefde is in mij en komt niet van buiten me.
– Mildheid betrachten naar mezelf en mijn medemens / we zijn samen onderweg/ elke ontmoeting heeft een bedoeling om heilig/ heel te worden.
– Geen enkele klacht is gegrond. Het heeft altijd te maken met een oordeel en een weigering en onbewustheid om naar binnen te kijken waar de klacht uit voortkomt.
– Geduld beoefenen en zien dat het ‘oude’ aangeleerde gedrag me steeds opnieuw verleid of daarin terug te vallen, ego-‘patronen’ kunnen sterk zijn. Een proces van vallen en opstaan.
– Zien dat dit niet ‘weg’ moet, maar dat dit zichzelf ‘loslaat’ door er met ‘ogen van liefde’
naar te kijken, dan wel te vergeven. Het loslaten vraagt moed en vertrouwen in het niet- weten. Durf het over te geven en in de Leegte te staan en op het Antwoord te wachten. Deze Leegte is de eeuwige Stilte en Innerlijke Ruimte ofwel mijn Ware Zelf.
– Er is geen tijd met een verleden en een toekomst, er is uitsluitend sprake van een eeuwig Nu. Tijd is een leermiddel en leertijd.
– Gaan zien dat ik altijd vrij ben in het maken van een keuze tussen Liefde en angst.
Uiteindelijk ga ik Zien dat er maar Een Wil is en dat is die van God, ofwel mijn Ware Zelf. Mijn ego-wil functioneert eerstens als pioneer in het veld van tegenstellingen en is daarin een leermiddel om tot een juist onderscheid te komen.
– Ik ben in wezen totaal Vrij en Verbonden met alles wat Is.
– Steeds opnieuw beseffen dat ik niet Liefde hoeft te verwerven, maar dat ik dit reeds bezit en ben. Zolang ik echter nog met een lichaam verbonden bent, blijft het emotie- lichaam en het ego-denken deel van mijn leven. Mijn fascinatie daarvan wordt steeds minder.
– Het gaat om het ‘afwennen’ van een oude gewoonte en oefenen in het aanleren van een ‘nieuwe’ houding die niet ‘nieuw’ is maar mijn feitelijke Ware Natuur.
– Zien dat naarmate ik oefen dat deze Ware Natuur steeds meer Van- Zelf- Sprekend wordt.
Ik ben Dat…… ik hoef het Niet te verwerven. Ik kan het ook zien als een sterfproces van het ego en de ego-impulsen. Uiteindelijk zie ik dat er een illusie van een ‘persoon’ is los- gelaten en deze geïntregeerd samenvalt in functie van mijn Ware Wezen.
– Streef nergens naar en zie dat ik Niets hoef te ‘doen’ of te worden, als ik daartoe bereid ben en dit leef en Ben met dat wat Is, kan ik Zien dat alles samenvalt in Eenvoud. Het zogenaamde ‘goede en het zogenaamde kwade’ alles is Een en valt in elkaar. Ik weet niet de Ware betekenis. Liefde heeft geen Vorm en Naam en is een abstracte energie die alles doordrenkt. Elk moment dat ik daaraan betekenis wil geven, valt het uit elkaar.
– Alles is perfect en ervaring- het imperfecte dient het Perfecte. Er gaat nooit iets verloren wat Werkelijk is -Hierin ligt de Vrede van God- alles is Liefde.
– Hierin ‘verdwijnt’ de Vorm en heeft het zijn symboolfunctie vervuld voor de Essentie.
– Ik sluit elke dag af met dankbaarheid en mijn Stille Tijd.
Frans Kok- 19 januari 2013