Gehechtheid en onthechting.
In wezen zijn we allemaal gehecht zolang we ons identificeren met ons lichaam. Je kunt niet spreken van gering of veel gehechtheid. Je bent als persoonlijkheid sowieso gehecht, daar is geen maat voor van veel of weinig.
In onze weg hier op Aarde is het bewustwordingsproces erop gericht om te doorzien dat je gehecht bent en hoe je in een onthechtte staat kan leven.
Dit vraagt uiteindelijk dat je al je gehechtheden doorziet en loslaat. Er is geen tussenweg, je kunt niet een beetje onthechten, want dan hou je alles vast. Het lijkt een hele transformatie te vergen en gepaard te gaan met verlies. In de Werkelijkheid verlies je niets, maar win je alles. Het is een weg waarin je gaat zien dat gehechtheid je afhoudt van een werkelijk doorvoelen Wie je bent. Doorzien dat al je gehechtheid gepaard gaat met een afhankelijkheid van zaken, dan wel van personen buiten je.

Waardevol en waardeloos.
Een cursus in wonderen zegt ons dat ons bewustwordingsproces hier op Aarde gaat over een schiftingsproces tussen ontdekken wat waardevol is en waardeloos. Feitelijk zijn alle zaken buiten ons zonder waarde of waardeloos. In die zin dat ze een zekere nut hebben voor de persoonlijkheid in zijn bestaan, maar in essentie geen echte waarde hebben. Het zijn zaken die de persoonlijkheid nodig heeft om te overleven, zoals voeding, een dak boven zijn hoofd, seks, een sociaal veilige omgeving, een partner en last but no least, geld.
Het gaat er ook niet om dat je er niet naar mag streven dat aan deze basisvoorwaarden voor je bestaan voldaan wordt, maar het gaat om te doorzien dat het hebben van deze zaken niet jouw Geluk uitmaken. Ze zijn in die zin waardeloos dat ze slechts een randvoorwaarde vormen voor dit bestaan van een mens tussen geboorte en dood. Uiteindelijk heb je ze nodig om je vege lijf in leven te houden en is het prettig voor dit bestaan als je dit in een redelijke mate kan doen.
Meer betekent meer Geluk / minder is minder Geluk
Wat we in deze weg tegen komen is dat we een gehechtheid gaan ontwikkelen om die primaire basisvoorwaarden voor ons bestaan als essentieel te gaan beschouwen voor het verkrijgen van Geluk,. Dit houdt in dat we een dwingend streven zijn gaan ontwikkelen in het verwerven van deze materiële zaken. Zoals eten, seks, erkenning, gezien willen worden maar vooral meer geld. Er lijkt in onze behoefte drang geen limiet te zijn aan dit streven. Uit angst voor tekort oefenen we macht uit, manipuleren of onderdrukken anderen, voeren oorlog, stelen en bedriegen. Onze overlevingsdrang is erop gericht om niet dood te gaan en om dit te willen voorkomen streven we naar het vervullen van die basisvoorwaarden desnoods ten koste van anderen.
Daarin zien we dat vooral geld de projectie krijgt dat het al of niet hebben daarvan je kan verzekeren van geluk of niet. Geld wordt wel genoemd de wereldse Manon, de God van de wereld. Als je geld hebt dan is geluk jouw deel en kan je geluk kopen, sowieso in de vorm van voeding, maar vooral in de vorm van macht. Het geeft je macht over anderen.
Innerlijke waarde tegenover uiterlijke waarde.

Illusies ten opzichte van de Werkelijkheid
In bovenstaand betoog komt vooral naar voren dat geluk te koop zou zijn, en afhankelijk is van factoren buiten je, die je denkt nodig te hebben voor je fysieke bestaan. In de werkelijkheid blijkt dit een illusie te zijn, die gepaard gaat met diepe teleurstellingen en ontgoochelingen van hoe men beziet hoe rijkdom kan ontaarden in een steeds grotere angst voor verlies en gepaard gaat met eenzaamheid en een steeds grotere hang naar nog meer om deze honger naar geluk te willen stillen. Uiterlijke macht en rijkdom (b)lijkt niet die vervulling naar geluk te geven. Je hebt ‘alles’ en toch ben je niet gelukkig. Het lijkt een paradox en is het ook, zolang we niet doorzien dat uiterlijke factoren niet jouw geluk uitmaken.
Het gaat om de identificatie met de ego-persoonlijkheid waardoor de misvatting ontstaat. Dit samenvallen met het lichaam met al zijn menselijke behoeftes en verlangens brengt deze misvatting teweeg. We zijn vergeten Wie we zijn. Er is een innerlijke Waarde die in zichzelf al vervuld is en geen uiterlijke ‘voeding’ nodig heeft. Geluk is niet afhankelijk van zaken buiten je.
Hoe doorbreek je die hang naar het zoeken van geluk buiten je ? Het gaat om bewust wording, waarin je gaat zien dat je gehecht bent aan die uiterlijke waarden en behoeftes en je hoe dan ook, onder ogen moet gaan zien dat het je per definitie niet gelukkig maakt en het je steeds weer ertoe aanzet om nog meer te willen verwerven om dat gevoel van onvervuldheid op te willen heffen en dat zelfs deze veelheid aan bezit ook weer angsten en verkramping teweeg breng.
Pijn als katalysator
Pijn dan wel in zijn algemeenheid ons menselijk lijden is het gevolg van niet onder ogen zien dat we illusies nastreven. Op uiterlijke zaken zijn gericht ter vervulling.
In ons menselijk ego-proces zijn we ( niet direct) geneigd om pijn als inspiratiebron te gaan zien voor bewustwording. Onze overleving strategie is lang gaande om het vol te willen houden of er nog een schepje op te willen doen. Dit kan zich bijvoorbeeld uiten in te gaan scheiden of een andere baan of de wereld de schuld te geven, of anderen. Ofwel het slachtoffer zijn van anderen.
Uiteindelijk kan zo’n situatie uitmonden in een persoonlijke crisis, waarin je bijvoorbeeld in een burn-out ( opgebrand) terecht komt. Dit is voor je bewustwordingsproces een optimale kans. Dit geeft je de mogelijkheid om naar binnen te keren en te gaan luisteren naar je gevoelens, dan wel je innerlijke Stem.
Het vraagt slechts een geringe bereidheid.
Deze bereidheid brengt je in contact met een innerlijk weten waarin je aangegeven wordt om op een andere manier in het leven te gaan staan. Niet meer op de buitenwereld gericht, maar van binnen uit, luisterend en voelend naar wat jouw echte verlangens zijn.
In zo’n proces leer je te gaan zien dat die gerichtheid naar buiten en de pijn die daar het gevolg van was, je een optimale leerschool heeft geboden om te leren wat nu echt waardevol is en wat waardeloos.
Daarin gaan je zien dat je niets hebt verloren , maar rijk bent en wordt door het contact met je Hart, waarin je ervaart dat Liefde daarin aanwezig is. Je bent al vervuld en tegelijkertijd onthecht van al die uiterlijke zaken die je dacht nodig te hebben. Dan is verkeren met je geliefdes niet meer erop gericht om vervulling daarvan te verkrijgen, maar om tezamen de Liefde te genereren. Autonoom en in een vrije verbinding.
Dan ben voor jezelf en de wereld een Bron van Liefde, zonder noodzaak of oogmerk.