Ik hoef niets te doen

“Ik hoeft niets te doen” (Eciw.T.H.18.VII. ).

Deze uitspraak uit de cursus dat we niets hoeven te doen om gelukkig te zijn, staat dwars op het geloof in de ego-wereld, waar feitelijk alles te maken heeft met geloof in ‘doen’ om gelukkig te worden.

Om dit te verwerven moet je je ‘droom najagen’, iets verwezenlijken wat in de toekomst ligt of dat er hang is naar het verleden. Geluk is iets wat je verkrijgt als je iets materieels verworven hebt, geld, seks, een partner, roem. Of je denkt dat ooit verloren te hebben

in ieder geval is geluk, iets wat je nu niet bezit, of slechts ‘tijdelijk’ en dan veelal in de vorm van een euforie, en de gedachte dat je er niets voor hoeft te doen is voor de ‘domme’ , Je moet wel ‘werken voor de kost’ en voor ‘niets komt de zon op’, zijn gevleugelde uitdrukkingen uit het ego-bestaan.

Je zou kunnen zeggen dat een visie van Een cursus in wonderen diametraal staat ten opzichte van wat het leven op Aarde ons laat zien als je vanuit het ego/bewustzijn in het leven staat.

Hoe kun je dan de visie van Een cursus in wonderen leven en tegelijkertijd hier als mens op deze Aarde leven en beseffen dat je niets hoeft te doen om gelukkig te zijn. Sterker nog, al het ´doen´ om gelukkig te worden, staat het Gelukkig Zijn in de weg.

Al deze strevingen om het geluk te verwerven is geënt op het identificeren van jezelf met je lichaam. Waarbij we vergeten zijn Wie we in Werkelijkheid zijn en Niets hoeven te doen om Gelukkig te Zijn

In onderstaande column  werk ik deze gedachte verder uit, waarbij ik het hoofdstuk 18 “Het voorbijgaan van de droom” van de cursus als leidraad neem.

Het lichaamsbewustzijn en de Heilige Relatie.

Ons hele leven hier op Aarde wordt gedomineerd door de identificatie met het lichaam.’ Ik ben dat’, zegt het ego, men zegt er ik tegen en viert de verjaardag van de geboorte van dit lichaam. Ogenschijnlijk val je er geheel mee samen en wordt je gehele wereldbeeld er door bepaald. Je kan je niet voorstellen dat je dit niet werkelijk bent.

Waar de cursus toe oproept is de identificatie met het lichaam los te laten en deze te ‘vergeten’. Voor ons ego-bestaan is dit een onmogelijke opgave, maar de cursus reikt ons een ‘uitweg’ aan, namelijk je relatie met je naasten, je partner, feitelijk alle mensen. Wat de cursus aanreikt is dat we in de relatie met onze naasten steeds in de gelegenheid zijn om Liefde te leven door met de ander te Zijn, zonder dat je iets hoeft te doen om de Liefde te Voelen en Gewaar te Zijn. Afgestemd op het Hart waar we allen in verblijven, sta je in open verbinding met de Liefde. De Stille Liefde die er zonder voorwaarden is.

Daarin vergeten we dat we een lichaam zijn en valt eveneens het lichaam van de ander weg, dat is dan geen lustobject meer, maar een verstilde kwaliteit van Liefde van geven en ontvangen tegelijkertijd. Je bent altijd in het Heilig Ogenblik en in een Heilige Relatie, daar hoef je niets voor te doen.

Tijd besparen.

Het is inspirerend om te lezen hoe de cursus aanreikt dat we al onze pogingen die we in het werk stellen om ‘verlicht’ te worden, los kunnen laten. Zoals bijvoorbeeld in bepaalde tradities aanbevolen wordt om langdurig te mediteren of lange periodes van onthechting te plegen, om je uiteindelijk te bevrijden van de innerlijk onrust van het mentale denken. Volgens de cursus zijn deze middelen eentonig en zeer tijdrovend en allemaal op de toekomst gericht.

Het gaat om de bereidheid om contact maken met de Innerlijke Stilte van het Hart, waarin je Rust en innerlijke Vrede vindt. Hierin spreekt heel nadrukkelijk de eenvoud van de cursus. Wat aangereikt wordt is dat het er om  gaat bereid te zijn om uit de identificatie met de drukte van het ‘hoofd’ te gaan en contact te maken met de Innerlijke Stilte van het Hart. Als we in het Hart verblijven gaan we zien dat we niets hoeven te doen om in Vrede te Zijn.

Deze ‘stap’ , wat in wezen geen stap is, maar een overgave aan je Werkelijk Zelf, de Heilige Geest in ons, brengt ons in een stille Aanwezigheid. Vanuit deze stille Plek, ben je verbonden met al het menselijke bestaan, waarin je ´de gewone´ menselijke handelingen ‘ziet’ en ´doet´, zoals zorg dragen voor je dagelijks leven, je lichaam schoont en de Liefde genereert met je naaste.

Dan is het Leven hier op Aarde een plaats van liefdevolle uitwisseling, waarin je niets hoeft te doen om in Liefde te Zijn. Altijd verbonden met de Vrede in het Hart.

 

 

 

 

 

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.