Ik ben niet een lichaam, ik ben vrij

Ik ben niet een lichaam, ik ben vrij”

En dan gaat de tekst verder met “Want ik blijf wat ik ben, zo schiep God mij”. (Eciw.W.220.)

Het werkboekles nummer 220, is het laatste van Deel I van het werkboek en geeft in feite de essentie aan waar de cursus over gaat, namelijk dat we wezens van licht en Liefde zijn en tijdelijk verbonden zijn met een lichaam, echter niet afgescheiden (kunnen) zijn van ons Ware Zelf, dan wel van God.

Het is prachtig hoe het Werkboek is opgebouwd, het begint in Deel I met les 1, dat alles wat we met de ogen van het lichaam zien, geen betekenis heeft en eindigt met les 220, met de tekst dat we geen lichaam zijn, dit eerste deel reikt alle leer aspecten aan om onze identificatie met ons lichaam en de illusies die daar het gevolg van zijn, te ontmaskeren en terug te brengen naar de Waarheid en Verzoening en Ware Visie.

Het tweede deel van het Werkboek begint met het aanreiken van alles wat je dacht dat jou wordt aangedaan, niet heeft plaatsgevonden. Ofwel te gaan zien dat vergeving onze enige functie is .Als zodanig is het gehele Werkboek erop gericht om ons terug te brengen naar onze Ware Identiteit, namelijk een Wezen van Licht en Liefde te zijn.

De gehele cursus en al de werkboeklessen zijn erop gericht om ons dit te laten herinneren, En daarna geeft de cursus aan in het Nawoord “Deze cursus is een begin, niet een einde, je Vriend gaat met je mee”(W. Nw.490) , ofwel het leerproces houdt niet op en je kan altijd een beroep doen op je Innerlijke Leiding, ofwel de Heilige Geest in ons.

Onderstaand wil ik bovenstaand item verder uitwerken.

Vrijheid.

Zolang we ons met onze ego-persoonlijkheid, dan wel ons lichaam identificeren is vrijheid een heel belangrijk item, zo niet het belangrijkste. We willen ons vrij voelen en ons ‘vrij’ maken van verplichtingen en zaken van buitenaf die ons in onze zogenaamde vrijheid beperken. Je bent niet ‘zomaar’ vrij. Dat moet je jezelf verwerven, denkt de ego-persoonlijkheid.

Op de een of andere manier voelen we ons altijd in meer of mindere mate ’beperkt’ in onze vrijheid, we moeten werken voor de kost, Hebben ‘vrij’ als we op vakantie gaan. We gaan relaties aan, waarin we ons verplicht voelen naar de ander, je wordt niet voor niets ‘vrijgezel’ genoemd, zolang je dit niet doet en je wilt je ook  ‘vrijmaken’ van  je ouders als je opgroeit. Dan ga je je ‘eigen weg’ . In bepaalde landen voelen mensen zich onderdrukt in hun vrijheid en in veel traditionele religies moet je je aan allerlei regels houden om God of Allah te dienen om zo een plaats te verdienen in de Hemel, of in het Nirwana.

Op dit moment door de wereldwijde pandemie wordt er op grote schaal allerlei maatregelen genomen om dit virus te bestrijden, daardoor worden er vrijheden beperkt, feitelijk wordt de economie stilgelegd of zodanig gemoduleerd dat het virus bestreden kan worden. Op allerlei manieren voelen mensen zich sterk door deze maatregelen in hun vrijheid aangetast en trachten er aan te ontkomen of vanuit angst voor het virus zich aan te passen. In feite wordt er niet voor niets een vergelijking getroffen met de oorlogssituatie waarin eveneens de vrijheden sterk werden beperkt op straffe van gevangenneming  of dood.

Vrijheid en verbinding is Eén.

In essentie geeft bovenstaande tekst van werkboek les 220  aan dat we altijd vrij zijn en tegelijkertijd zijn we verbonden met alles wat Is, want dat is onze Goddelijke verbinding.

Daarvoor hoef  je dus niets te doen, behalve een geringe bereidwilligheid tonen  om je te laten leiden door je Ware Zelf, ofwel de Heilige Geest in ons.

Zolang we hier nog verbonden zijn met het lichaam staan we steeds voor de keuze om ofwel  te luisteren naar hardnekkige overtuigingen van ons ego, of te luisteren naar de Stille oproep van ons Hart, waarin we beseffen Thuis te zijn en we Niets hoeven te doen om ons vrij te voelen. Daarin besef je dat je altijd Vrij bent en er niets is wat je kan kwetsen of raken.

De huidige situatie in de wereld is een grote uitdaging om te gaan voelen dat niets jouw innerlijke vrijheid kan beknotten. Er zijn in de wereld voorbeelden (geweest) van mensen die onder erbarmelijke omstandigheden toch deze innerlijke vrijheid bleven ervaren. (bijv. Etty Hillesum).

“Is reïncarnatie het geval ?  (Eciw.H.24.).

Het is opmerkelijk dat deze kwestie in het Handboek voor Leraren met een vraagteken wordt omkleedt, terwijl de tekst direct daarna begint met te stellen dat “in uiteindelijke zin is reïncarnatie onmogelijk”   Ik stel dit item zo aan de orde omdat het zo belangrijk is in het licht van bovenstaand thema rond vrijheid, namelijk geboren worden in een lichaam  brengt een proces teweeg waarin je ‘vergeet’  dat je een Goddelijk Wezen bent van Licht en Liefde en geen lichaam. Ofwel je ‘vergeet’ dat je vrij bent en je een ervaringsweg gaat waarin angst als het ogenschijnlijk tegendeel van Liefde, al ons lijden teweeg brengt, maar echter  tevens al onze oordelen aan het licht brengt die dit lijden veroorzaken.

Waar het over gaat is dat we om deze redenen , dit proces op Aarde positief kunnen labelen als een ervaringsweg  waarin nog niet opgeloste oordelen uit vorige levens opnieuw onderzocht en vergeven kunnen worden. Geboorte is een vervolg, echter er is geen moment geweest waarin we niet verbonden zijn geweest met onze Goddelijke Bron. Het is een vrije keuze vanuit onze Ziel om dit aards proces aan te willen gaan. Het vergeten heeft daarin een functie om door middel van het tegendeel van Liefde, namelijk angst, alles onder ogen te moeten zien waar je nog een oordeel over hebt, oftewel je niet vrij voelde.

Je komt in je ervaringsweg hier op Aarde precies in die omstandigheden terecht die jou optimaal (kunnen)  dienen om weer Thuis te komen, echter het vraagt steeds een geringe bereidwilligheid om te luisteren naar je Innerlijke Leraar en te gaan zien dat vergeving je enige functie hier is, om te gaan zien dat je je vergist.

Het is, zoals de cursus stelt “Er is geen verleden of toekomst, en het idee van geboorte in een lichaam heeft geen betekenis, noch een keer, noch meerdere keren”(Eciw.H.24.2.62.). We leven altijd in het eeuwige Nu. Er is geen schuld en God straft niet. We gaan hier op Aarde door een optimale weg om middels vergeving onze vergissingen in te zien en tot Inzicht te geraken. Verlossing wordt Nu aangeboden, Dan voel en besef je dat je  je vrijheid niet hoeft te verwerven, maar dat je dat altijd al was en bent. Je bent altijd Vrij.

.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *