Crisis als keerpunten in de zoektocht naar Liefde.

We leven in een turbulente periode, zowel op wereldschaal als in het persoonlijk leven. Je zou kunnen zeggen dat we op allerlei manieren uitgedaagd worden om ons leven radicaal om te gooien, vanuit een zoektocht naar materiële welvaart naar een wereld waarin Innerlijk Welbevinden centraal komt te staan. In feite is het de zoektocht naar Liefde die op deze wijze plaatsvindt.

Echter wat valt er over Liefde te zeggen, Liefde is Alles wat Is en dan valt het stil. We kunnen ons geen voorstelling maken van Liefde en toch is er in ons een verlangen om dat te willen ‘bereiken’.

Vanuit onze verbinding met de materiële dimensie is het bijna euvel om dit te willen ‘doen’, echter wij zijn Liefde, Zoon van God en aan Hem gelijk.

Je komt louter in abstracte termen terecht als je iets over Liefde wil ‘zeggen’, Liefde is Stil,  heeft geen Vorm, is Louter en in Alles. Er zijn termen mee verbonden als Vreugde, Innerlijke Vrede. En toch blijft het bijna ‘op afstand’.

Hieronder wil ik in grote lijnen iets aanreiken wat de crisis op wereldschaal en op persoonlijk niveau teweeg brengt.

Het verlangen naar Liefde.

Door de ogenschijnlijke afscheiding van Liefde en het verblijf in de duale wereld met een lichaam, brengt een verlangen naar Liefde teweeg, met allerlei overcompensaties als gevolg.

We streven naar de Liefde, door bijvoorbeeld ‘goed te doen’, “God te dienen’,  ‘je best te doen’, allerlei vormen van ‘spiritualiteit’ te beoefenen, zoals Yoga, Mindfulness, de cursus steeds opnieuw lezen. Ergens  is dat altijd geënt op een verlangen, als ik ’t  maar goed doe’ dan ‘lukt’ het me om de Liefde weer terug te vinden.

Het idee van de Liefde ‘verloren’ te hebben, brengt een ‘zoektocht’ met zich mede, alsof Het ergens te vinden is. Het is een soort Hartsverlangen, een soort hunkering die eraan ten grondslag ligt.

Een belangrijke overcompensatie is de Liefde ‘buiten ons’ te zoeken in de speciale relatie,  er ‘wordt van mij gehouden’ is hierin de leidraad, ‘je houdt van de ander’  en samen zijn we ‘gelukkig’.

Het is feitelijk een ‘zeepbel’ die op een gegeven moment uit elkaar kan spatten,  met als gevolg een nieuwe zoektocht in een andere relatie met feitelijk weer een ingebakken zelfde uitkomst.

Een andere overcompensatie is het zoeken in ‘welvaart’, rijk worden, veel bezitten en steeds opnieuw de ‘kick’ van nog meer en meer. Werelds succes als ultiem gegeven van ‘het gevonden te hebben’.  ‘Je bent geslaagd’ en een ‘voorbeeld’  voor anderen.

‘Seks, drugs en Rock en Roll’ en veel reizen en uitgaan, als overcompensatie van ‘verveling’ en je lusten uitleven, vanuit de moraal ‘dit is het leven’,  je ‘moet alles ‘beleven’.

Al deze overcompensaties hebben als gevolg dat we het ‘niet gevonden hebben’, maar wel als gevolg dat we  de wereld hebben uitgebuit, het gehele aardse systeem is uit zijn evenwicht geraakt en brengt natuurrampen met zich mede.

Tevens zorgt deze crisis ervoor , zowel in het persoonlijk leven als op wereld schaal dat er een zoektocht is ontstaan en er een verschuiving plaatsvindt om op een andere manier in het leven te gaan staan. Waarbij het zich te laten leiden door je Hart en Innerlijk Inzicht belangrijke items zijn.

Het gaat er niet om dat we er nu zijn maar dat er een ommekeer gaande is van ‘naar buiten zoeken naar ‘meer naar binnen gaan’ Hier vanuit zijn er de laatste jaren allerlei  groeperingen ontstaan die met bewustwording bezig zijn, opvallend  is daarin dat veel vrouwen hierin de inspiratie ‘vormgeven’ en leidend zijn en er veel jonge mensen bij betrokken zijn. Het is een ommekeer van een behoefte aan materiële zekerheid naar een ‘overgave aan het niet weten’, waarbij allerlei culturele tradities worden doorbroken of overboord worden gezet. Het zijn tendensen die plaatsvinden, alle grote veranderingen beginnen veelal van onderop en op kleine schaal.

Het Coronavirus en de huidige pandemie als crisis en oproep..

Wat nog onvoldoende doordringt in het menselijk bewustzijn is dat deze pandemie in feite een oproep in zich bergt om een totale omslag in ons menselijk handelen teweeg te brengen, waarin centraal komt te staan dat de uitbuiting van de Aarde wordt beëindigd omdat we in eenheid met  haar en de dieren en de natuur samenleven en er een duurzame samenleving gaat ontstaan, waarin er een eerlijke verdeling van de welvaart komt en de mensheid weer in eenheid met de  gehele natuur kan leven.

Het belangrijkste streven wat er vanuit deze crisis wil gaan ontstaan is dat er hoe dan ook een wereld van vrijheid en gelijkwaardigheid ontstaat. Waarin het Vrouwelijke, c.q. de vrouwen werkelijk gelijkwaardig zijn. Deze crisis vormt het einde van duizenden jaren van mannelijke dominantie die nu nog allerlei stuiptrekkingen uitvoert om hun dominantie te kunnen handhaven.  Zoals bijvoorbeeld, mannelijke dictatoriale regiems, die koste wat kost hun macht willen behouden.

Maar ‘de wal zal het schip keren’. Tegen de klimaatcrisis met steeds grotere natuurrampen zal de mensheid ‘gedwongen’ worden om die maatregelen te (moeten) nemen die een duurzame samenleving teweeg brengt, waarin Leven vanuit je Hart leidend wordt.