Dit besef dringt zich steeds meer op vanuit een innerlijk Weten dat al ons doen om gelukkig te worden, voortkomt uit een gevoel van ‘tekort’ of angst zolang we geïdentificeerd zijn met onze persoonlijkheid die zich afgescheiden voelt van anderen en alles om zich heen en zich identificeert met zijn lichaam, als zijnde dat ben ik.

Dit is de basale vergissing die we begaan als we opnieuw incarneren op Aarde en geboren worden met een lichaam, voortkomend uit de baarmoeder van je moeder en geboren bij twee ouders, vader en moeder waarmede je in een bloedverwantschap verbonden bent.

Dat je een Wezen van Liefde bent, c.q. Zoon van God en in feite nooit afgescheiden bent van God, ‘vergeten’ we om het incarnatieproces hier op Aarde aan te kunnen gaan. Dit ‘vergeten’ is dus een voorwaarde om hier op Aarde te kunnen functioneren, echter je incarnatieproces is erop gericht om oude misvattingen, oordelen,  vergissingen uit vorige levens opnieuw onder ogen te zien en te leren vergeven. En je weer te herinneren Wie je in Wezen bent.

Wat we in dit proces niet of onvoldoende onder ogen zien is dat het een intentie is van Je Ziel, om dit incarnatie proces opnieuw aan te gaan. De Ziel, zoekt, nog in de geestelijke sfeer verblijvend, de ouders en de aardse omstandigheden uit, die optimaal dienstbaar zijn, om de nog niet opgeloste oude paradigma’s uit vorige levens opnieuw onder ogen te leren zien.

Ons incarnatieproces is er dus op gericht om oude misverstanden, angsten uit vorige levens te gaan vergeven en je te herinneren dat je een Zoon van God bent, en dat de afscheiding van God, dan wel van de Liefde nooit heeft (kunnen) plaatsgevonden.  

Uit dit besef komt mijn bovenstaande ‘conclusie’ dus voort, we hoeven dus niets te doen om Liefde, dan wel Geluk of Innerlijke Vrede te verwerven, behalve dan door alle intenties die voortkomen uit een verlangen om iets te willen verkrijgen ‘buiten je’ , te gaan doorzien, ofwel te vergeven. Dan ben je weer teruggekomen bij je Bron, ofwel Liefde

De eenvoud van Een cursus in wonderen.

In de Werkelijkheid ben je, Zoon van God, dan wel Liefde. De cursus is een ‘dikke pil’ met alle aanvullingen erbij zo’n 1338 pagina’s. Ik schrijf hierboven de ‘eenvoud van Een cursus in wonderen”, en dan zou je niet zeggen dat je daarvoor ruim 1300 pagina’s nodig hebt om je boodschap over te brengen

Een toch is het waar, als je cursus in zijn eenvoudige boodschap ‘doorziet’ dan vergt het inderdaad niet veel woorden om de cursus samen te vatten, en dat wordt heel mooi verwoordt in de Inleiding;

In een paar zinnen wordt door Jezus in de Inleiding, helemaal voorin in het boek, uiteengezet wat een cursus in wonderen beoogt. Het is zo mooi wat Hij hierin aanreikt in zijn compactheid;

1. “Dit is een cursus in wonderen. Het is een verplichte cursus. Alleen de tijd waarop je hem doet staat vrij. Vrije wil betekent niet dat jij het leerplan kunt vaststellen. Het betekent alleen dat je kunt kiezen wat je op een gegeven moment kunt doen. De cursus beoogt niet de betekenis van liefde te onderwijzen, want dat gaat wat onderwezen kan worden te boven. Hij beoogt echter wel de blokkades weg te nemen voor het bewustzijn van de aanwezigheid van liefde, die jouw natuurlijk erfgoed is. Het tegendeel van liefde is angst, maar wat alomvattend is kent geen tegendeel”
2. “Deze cursus kan daarom heel eenvoudig worden samengevat

     Niets werkelijks kan bedreigd worden.

     Niets onwerkelijks bestaat.

     Hierin ligt de vrede van God. “ (Eciw.I).

Wonderen.

Wat brengt het toch met zich mede dat deze ‘eenvoudige boodschap’  ruim 1300 pagina’s vraagt om ‘over te brengen’ . dat we liefde zijn, Zoon van God en de afscheiding van God, dan wel van liefde nooit heeft plaatsgevonden.

Wat de cursus beoogt is een radicale ‘ommezwaai’ in je bewustzijn, oftewel waarom het “Een cursus in wonderen” wordt genoemd, dit vraagt een wonder en dat is een correctie op je waarneming en vergeving is daarin de sleutel, ofwel wat er van ons gevraagd wordt als we in angst verkeren, dat we gaan zien, ofwel herinneren, dat we ons vergissen, het vraagt een geringe bereidwilligheid om stil te worden, naar binnen te gaan en te gaan luisteren naar de stille Stem van de Heilige Geest in ons en vergeving toe te passen

Dan gaan we zien dat we de wereld op z’n kop zien, dat wat we dachten dat het ‘buiten’ ons was, iemand deed ons iets aan, maar het weerspiegelde slechts onze innerlijke zelfveroordeling, of gevoelens van schuld of een oude grief.

Het vergt en vraagt echt van ons dat we steeds opnieuw bereid moeten zijn om vergeving toe te passen en er is in ons een zekere hardnekkigheid, ofwel geconditioneerd om in onze projecties te geloven en de wereld buiten ons als werkelijkheid te zien.

Om die ‘ommezwaai’ in bewustzijn mogelijk te maken is de cursus prachtig opgezet, en wordt ons steeds weer opnieuw aangereikt dat we ons vergissen in Wie we Zijn, waarin vergeving, het centrale issue is. In de 365 lessen van het Werkboek wordt al vanaf de 1e les ons gehele projectie mechanisme van onze waarneming blootgelegd, door aan te geven dat alles wat je om je heen ziet geen betekenis heeft. En zo worden we als het ware bij de hand genomen om – stap voor stap – weer herinnerd Wie we in de Werkelijkheid zijn. Zodat er een verschuiving vanuit ego-bewustzijn naar spiritueel bewustzijn plaatsvindt en we vanuit een Ware Visie in het leven staan

Wat vergeving ons laat zien is dat wat we denken wat ons is aangedaan, niet heeft plaatsgevonden, dat is voor de persoonlijkheid geen gemakkelijke boodschap. Want het zet zijn geloof in dat ‘ben ik ‘ op losse schroeven. Naarmate je een geoefende leerling bent van de cursus ga je steeds meer zien dat jouw persoonlijkheid, je leer- en communicatiemiddel is, en dat je dat niet bent en dat jouw Ware Zelf verbonden is met je Hart en dat je daar altijd verblijft in Stille Vrede en Liefde. 

In feite kan je zeggen dat zolang je niet teruggekeerd bent naar je Innerlijke Vrede en je je weer verbonden voelt met je Hart, je nog vasthoudt aan een oude grief. Ofwel je hebt nog innerlijk werk te doen om vergeving toe te passen.

Deze oefening in liefde brengt je uiteindelijk weer Thuis en dan zie je dat er jou niets ontbeert en ‘doorzie’ je dat je niets nodig hebt van de uiterlijke wereld om Gelukkig te Zijn.Dan besef je dat je een Wezen van Liefde bent, nooit afgescheiden van God en eeuwig verbonden met Hem.

Ofwel niets anders hoeft te doen dan je verlangens op te geven om gelukkig te worden van ‘buitenaf’.  En je je steeds (meer) laat leiden door je Innerlijk Zelf